این یک وضعیت پاتولوژیک نادر است که در آن سیگنال از داخل رباط افزایش می یابد.
درمان دژنراسیون موکوئید چگونه است ؟
درمان معمولاً بدون جراحی با داروهای ضد التهابی و فیزیوتراپی شروع می شود. درمان جراحی شامل دبریدمان آرتروسکوپیک ، با برداشتن جزئی یا کامل، گاهی اوقات همراه با بازسازی است. ظاهرا می تواند شبیه پارگی های جزئی بینابینی حاد یا مزمن باشد. با این حال، در مورد دژنراسیون مخاطی، علائم ثانویه آسیب معمولا وجود ندارد. علائم ثانویه شامل کبودی استخوان، پارگی منیسک، سابلوکساسیون قدامی درشت نی و سایر آسیب های لیگامانی است .درمان دژنراسیون مخاطی با برداشت آرتروسکوپی برای درد خلفی و محدودیت خم شدن موثر است. منجر به سستی پس از عمل می شود، اما به ندرت منجر به بی ثباتی آشکار می شود. بنابراین، اندیکاسیون های برداشتن باید با دقت انتخاب شود.
درمان ضخیم شدن
رباط ها و تاندون ها در اثر تغییر مخاطی انباشته می شوند و ممکن است ظاهری ضخیم ویا هیپرتروفی با افزایش شدت سیگنال نشان دهند.
دبریدمان آرتروسکوپیک دژنراسیون مخاطی
دژنراسیون مخاطی یک ویژگی بالینی معمولی دارد و یافته های MRI برای تشخیص بالینی قبل از آرتروسکوپی نسبتاً اختصاصی است. دبریدمان آرتروسکوپیک هیپرتروفی مخاطی همراه با ناچ پلاستی می تواند به طور موثری بهبود علامتی را بدون بی ثباتی ارائه دهد.
دژنراسیون موکوئیدی به چه معناست؟
دژنراسیون موکوئید یک آسیب پاتولوژیک نادر رباط متقاطع قدامی است. مواد مخاطی درون ماده باعث ایجاد درد و حرکت محدود در زانو می شود.
علائم دژنراسیون مخاطی
درد خلفی زانو در خم شدن و درد مرکزی عمقی زانو ثابت ترین یافته در بیماران علامت دار مبتلا به دژنراسیون مخاطی است. درد معمولاً با فعالیت های روی پله یا اکستنشن کامل زانو تشدید می شود.