فیزیوتراپی ارتوپدی، همچنین به عنوان توانبخشی اسکلتی عضلانی شناخته می شود، برای درمان آسیب ها یا بیماری های مربوط به سیستم اسکلتی عضلانی از جمله استخوان ها، ماهیچه ها و … اندونها، رباطها، مفاصل و سایر بافتهای همبند استفاده می شود.فیزیوتراپی ارتوپدی می تواند یک گزینه درمانی اولیه یا تکمیلی برای انواع بیماری های اسکلتی عضلانی زیر باشد: آرتریت، بورسیت، سرطان، شانه یخ زده، بی ثباتی زانو، درد مفاصل. محدود دامنه حرکتی. کمردرد.
در این شاخه از فیزیوتراپی به ارزیابی، توانبخشی، کنترل و درمان اختلالات ساختار اسکلت استخوانی، مفصلی، عضلانی ناشی از آرتروز، آرتریت مفاصل و ضایعات ورزشی پرداخته می شود. بیماری های شایع در این بخش عبارتند از: کمردرد، گردن درد، دردهای رادیکولار، دیسکوپاتی و دردهای سیاتیکی، انحرافات ستون فقرات و سردرد ناشی از فقرات گردنی، کشیدگی و یا پارگی تاندون های شانه و زانو و مچ پا، اختلالات مفصل فکی – گیجگاهی و … .
مزایای فیزیوتراپی ارتوپدی پس از جراحی
5 مزایای فیزیوتراپی ارتوپدی پس از جراحی
- افزایش تحرک. پس از عمل، تحرک اغلب بسیار محدود است.
- قدرت دوباره به دست می آید.
- کنترل درد
- بهبود گردش خون.
- بازیابی تعادل و کنترل.
انواع فیزیوتراپی ارتوپدی
یک برنامه فیزیوتراپی ارتوپدی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تمرینات فیزیوتراپی
- شامل تمرینات تخصصی می باشد که در ادامه به تفصیل توضیح داده خواهد شد.
- ماساژ
- ماساژ درمانی ارتوپدی نوعی ماساژ درمانی خاص است که بر نرمی تمرکز دارد. -توانبخشی آسیب بافتی اهداف یک جلسه ماساژ ارتوپدی معمولاً شامل کاهش درد، افزایش دامنه حرکتی و آماده کردن بدن برای بازگشت به روال عادی روزانه و سرگرمیهای فعال است.
- تحریک الکتریکی
- تحریک الکتریکی نوعی روش فیزیوتراپی یا درمانی است که برای انجام آن استفاده میشود. وظایف مختلف در فیزیوتراپی (PT). ایده این است که اعمال جریان الکتریکی به تقویت عضلات، مسدود کردن سیگنالهای درد و بهبود گردش خون کمک میکند.
- دستکاری بافت نرم
- دستکاری بافت نرم یک تکنیک دستی است که برای کاهش درد، شل کردن عضلات، افزایش دامنه حرکتی و بازیابی قدرت استفاده میشود. همچنین برای درمان چسبندگیهایی که ممکن است در اثر ضربه، جراحی، بیحرکتی یا فشارهای مکرر در بافت نرم ایجاد شود استفاده میشود.
- تزریق کورتیکواستروئید
- تزریق استروئید که به آن تزریق کورتیکواستروئید نیز گفته میشود، داروهای ضدالتهابی هستند که برای درمان استفاده میشوند. طیفی از شرایط می توان از آنها برای درمان مشکلاتی مانند درد مفاصل، آرتریت، سیاتیک و بیماری التهابی روده استفاده کرد. تزریق استروئید فقط توسط متخصصان مراقبت های بهداشتی انجام می شود.
- درای نیدلینگ یا سوزن خشک
- درای نیدلینگ یا سوزن خشک یک روش درمانی درمانی است که شامل قرار دادن یک سوزن نازک طب سوزنی در یک عضله سفت و تحریک پذیر است. میتوان از آن برای درمان بیماریهای اسکلتی- عضلانی مختلف از جمله آسیبهای ناشی از استفاده بیش از حد، آسیبهای ورزشی و اختلالات عمومی مزمن و حاد استفاده کرد.
- استفاده از وسایل کمکی (بریس، عصا، آتل، واکر و غیره)
تمرینات فیزیوتراپی ارتوپدی
فیزیوتراپی روش های درمانی متفاوتی دارد. همه انواع فیزیوتراپی شامل ورزش است. بسته به نیاز شما، درمانگر ممکن است حرکت مفصل، ماساژ، کشش، نوار چسب یا TENS را نیز توصیه کند.
تمرینات فیزیوتراپی ارتوپدی عموما شامل موارد زیر است :
- تمرینات تقویتی
- تمرینات تقویتی تمریناتی هستند که طراحی شده اند برای افزایش قدرت عضله های خاص یا گروهی. تمرینات تقویتی تا حد خستگی ماهیچه ها را بیش از حد فشار می آورد. این نیرو و بار بیش از حد عضله باعث رشد و افزایش قدرت می شود.
- تمرینات کششی و انعطاف پذیری
- تمریناتی برای بهبود دامنه حرکت
- تمرینات دامنه حرکتی به فعالیتی اطلاق می شود که هدف آن بهبود حرکت یک مفصل خاص است. این حرکت تحت تأثیر چندین ساختار است: پیکربندی سطوح استخوانی در مفصل، کپسول مفصلی، رباطها، تاندونها و ماهیچههایی که بر روی مفصل تأثیر میگذارند.
- تمرینات تعادل
- تمرینات حرکتی عملکردی
- تمرینات استقامتی
- .تمرینات پلایومتریک و پرش.
فیزیوتراپ ارتوپد چیست
فیزیوتراپیست های ارتوپدی پیشرفت کرده اند آموزش و مهارت برای ارزیابی و درمان آسیب ها و شرایطی که اسکلت (استخوان ها)، عضلات، تاندون ها، رباط ها و فاسیا را درگیر می کند.
انواع درمان ارتوپدی
شایع ترین انواع جراحی ارتوپدی چیست؟
- روش های تعویض مفصل. این روشها جایگزین مفصل آسیب دیده با پروتز میشوند و از رایجترین عملهای ارتوپدی هستند.
- تجدید نظر جراحی مفصل.
- دبریدمان.
- فیوژن ستون فقرات.
- فیوژن استخوان.
- ترمیم بافت نرم.
- تثبیت داخلی استخوان ها.
- استئوتومی.
موارد استفاده از فیزیوتراپی ارتوپدی
- شکستگی استخوان ها و دررفتگی مفاصل، تعویض مفاصل (ارتروپلاستی ها)
- اختلالات اسکلتی و عضلانی مثل: کمردرد و گرفتگی عضلات
- ایجاد تغییرات فرسایشی در مفاصل مثل آرتروز : زانو ، شانه ، ران و ستون فقرات و …
- اختلال در ستون فقرات مانند: اسکلیوز، کیفوز
- اختلال ناحیه گردن مانند: تورتیکولیو
- ضایعات بافت نرم مانند: پیچ خوردگی، پارگی لیگامانها، پارگی مینیسک ها، فتق دیسک بین مهره ای، کندرو مالاسی، کشیدگی تاندون عضلات، پارگی تاندون عضلات
- اختلالات مادرزادی مانند: دررفتگی مفصل ران، تشکیل نشدن کامل مهره ها، کف پای صاف، پا چنبری، پا پرانتزی، پا ضربدری، دنده گردنی، لغزش مهره های ناحیه کمر و …
- در مورد قطع اندامها به دلیل تصادفات، جنگ ها و بیماری ها و …
- و نیز مواردی همچون خشکی مفصل شانه، آتروفی سودک، ضایعه گلف البو و ضایعه تنیس البو و جراحی های دست و … می توان از فیزیوتراپی استفاده کرد.
مقایسه تفاوت ارتوپدی و فیزیوتراپی
فیزیوتراپی به عنوان یک حرفه مسئول بازیابی عملکرد و عملکرد است. بهبود کیفیت زندگی بیماران در خانه و جامعه. پزشکی ارتوپدی مشکلات مربوط به سیستم اسکلتی عضلانی (مانند استخوان، ماهیچه، مفصل، رباط و تاندون) را برطرف می کند.
به عنوان مثال، جراحی ارتوپدی برای پارگی کامل ACL یا منیسک مورد نیاز است. جراحی اغلب آخرین چیزی است که به ذهن پزشک می رسد و او ابتدا فیزیوتراپی را توصیه می کند تا ببیند آیا کمکی می کند یا خیر.فیزیوتراپی به عنوان یک حرفه مسئول بازیابی عملکرد و بهبود کیفیت زندگی بیماران در خانه و جامعه است.
فیزیوتراپی چیست؟اینجا بخوانید